შუა საუკუნეების სკოლებში მეხუთე საუკუნიდან ისწავლებოდა პროგრამა “შვიდი თავისუფალი ხელოვნება”, იგი მოიცავდა შვიდ საგანს : გრმატიკას, რიტორიკას, ლოგიკას, არითმეტიკას, გეომეტრიას, ასტრონომიას, მუსიკას. მეექვსე საუკუნეში ეს საგნები ორ ჯგუფად– ტრივიუმად და კვადრივიუმად დაყვეს.(სამეული და ოთხეული), რამაც საფუძველი ჩაუყარა ჰუმანიტარული და საბუნებისმეტყველო საგნები ერთმანეთისგან გამოყოფას. ადრეულ შუა საუკუნეებში გაბატონებული იყო ტრივიუმის სწავლება, მერვე საუკუნიდან კი ფართოდ ისწავლებოდა კვადრივიუმი.ქრისტიანულ შუა საუკუნეებში სკოლები არსებობდა სამეფო კარზე, წარჩინებულთა სასახლეებში, მონასტრებთან და ეკლესიებთან. ამ სკოლებში სწავლობდნენ ლათინურ წერა–კიტხვას, ანგარიშს, საეკლესიო გალობასა და ტრივიუმის საგნებ; განსაკუთრენული ნიჭით დაჯილდოვებული მოსწავლეები – ღვღისმეტყველებასაც. მოსწავლეები წერდნენ თხზულებებს ლექსებად და პროზაულად. ყოველ მონასტერში, გარდა სკოლებისა, იყო გადამწერთა სახელოსნოები, ე.ქ. სკრიპტორიუმები. აქ ხდებოდა ზელნაწერთა გადაწერა და გამრავლება.ასეთივე სკოლები იყო გამართული საქართველოს სამეფო კარზე, არისტოკრატულ ოჯახებსა და ეკლესია–მონასტრებში. უცხოური ენებიდან შუა საუკუნეების საქართველოში ასწავლიდნენ ბერძნულსა და არაბულს, მოგვიანებით – სპარსულსა და თურქულს.
No comments:
Post a Comment